Vrijdag 23 juli / Modena - Florence (142 km)

Geslapencamping village internazionale firenze (geen aanrader -duur en slecht onderhouden)

Dit is echt een opperbeste camperplaats. Lekkere douche, ruime plaats, alle tandjes kunnen worden geleegd/gevuld. Om een uur of 11 rijden we in vakantiestemming de camperplaats af. Abwin heeft nog wel een mini discussie met de senior Mussolini die niet wil dat hij voor de plaats betaalt als hij de camper niet ziet, maar ja, wie geeft daarom als je bedenkt dat we hier maar voor €17,50 staan. We moeten even tanken en als we dat gedaan hebben is het gewoonweg spannend om weer op de doorgaande weg te komen. Wat een hoop, onvoorspelbaar verkeer is hier toch.

Om 11:30 uur stoppen we eerst bij een megagrote supermarkt in Modena. Maar liefst 60 winkelpaden! Ik raak er gewoon van in de war, en als de caissière me dan ook nog uit begint te kafferen omdat ik het brood niet heb afgewogen staat het zweet me op de bovenlip. Gelukkig komt Abwin me ‘redden’ en al snel zitten we weer in de camper. We rijden de laatste kilometer en dan staan we voor het geboortehuis van Enzo Ferrari. De mannen gaan het bekijken, Molly en ik blijven in de camper. Het is er snikheet en ik vind het niet bepaald erg dat ze al snel terug zijn. Dan op naar het echte Ferrari museum. Dat blijkt nog ruim een half uur verderop te liggen. De navigatie laa5 ons hele kleine spannende straatjes rijden en we zijn oprecht blij als we aankomen. Nu eerst maar Frans eten. Iedereen heeft last van de warmte en dan helpt een beetje zout vaak wel. Dan wordt er ineen op de deur geklopt. Ik heb toch een beetje een kort lontje en roep: ja wat nou weer? Blijkt het een reuze aardige Zwitserse meneer te zijn die ons zijn parkeerkaart doneert. Na het eten van we in de rij bij het museum staan. Het is 13:40 uur en wij blijken kaartjes te hebben voor 14 uur.  Nou, dan kom je er dus gewoon niet in hè. Ik had natuurlijk geen kaartje dus ik kocht een losse en toen keken we heel zielig. Uiteindelijk kwamen we 10 minuten voortijds binnen, maar niet zonder dat het gemeld was aan de baas. Het is hier heel gek. Soms letten totaal niet op Corona en dan kom je soms ineens opeen plek -hier dus- en dan zijn ze ziekelijk gericht op de regeltjes. Nou ja, op naar de racewagens dan maar. Daar blijkt het museum vol mee te staan en iedereen maakt mooie foto’s. Na 3/4 uur houden we het voor gezien. De hond zit in de warme camper en we moeten ook nog twee uur rijden naar Florence...

Onderweg kwamen we langs Bologna. Dat leek best de moeite dus we reden de hele stad door, om er vervolgens achter te komen dat je de camper echt nergens kon parkeren. Op een bepaald moment gaven we het op en besloten door te rijden naar onze eindbestemming van vandaag.

De rit naar Florence was warm en niet fijn. File, verkeerd gestuurd door de navigatie. Dwars door de stad heen, smalle weggetjes, we hebben het allemaal gehad.

Uiteindelijk kwamen we, totaal verreisd, om 18:30 uur bij de camping aan. ( duur en niet bijgehouden: camping village internazionale Firenze)Werden we allemaal compleet lek gestoken. Is de camping nergens geleveld dus lastig om een plekje te vinden en de krekels maken een oorverdovend lawaai. Maar wij laten ons niet gek maken. Ik flanste een tapas maaltijd in elkaar. Daarna trokken we onze zwemkleding aan en zetten onze badmutsen (ja echt) op en namen een duik in het zwembad. Iedereen in het zwembad moest lachen toen Abe zei: oei wat voel ik me sexy met die badmuts op. We hadden het even heel gezellig. Nu zijn de krekels gaan slapen dus dat lijkt mij ook een goed moment om ermee op te houden voor vandaag. Tot morgen.