Zondag 16 juli Amiens – Honfleur 185 km

Slapen: https://www.campercontact.com/nl/frankrijk/normandie/honfleur/1151/aire-de-camping-car

Ik heb heerlijk geslapen. De kinderen hebben wel wat last van de wind gehad. Het waait nog altijd behoorlijk en het is erg bewolkt. Af en toe valt er een buitje. Het is de koudste dag van de week. Na de koffie breken we op en vertrekken we richting Etretat. Ook nu moeten we weer een eind rijden, 180 km ongeveer. Als we er bijna zijn en we rijden op een smal weggetje, komt er een camper ons tegemoet rijden. Met een noodgang passeert ze ons op het smalle weggetje en rijdt pontificaal onze spiegel eraf. Gelukkig kunnen we de spiegel weer terug op z’n plek krijgen en dat is erg fijn, want de mevrouw is gewoon doorgereden. Lomperik. Rond 13 uur komen we aan in Etretat. Daar is het belachelijk druk en we kunnen niet meer naar de klif rijden waarvoor we hier gekomen zijn. Met veel moeite draaien we, om vervolgens vast te komen zitten in het stadje. Iedereen kijkt boos en ik sta midden op de straat om Abwin door het verkeer te loodsen. Gelukkig vinden we net buiten het centrum nog een parkeerplaats. Daarna blijft Abwin bij de camper met de hond, terwijl wij naar het centrum lopen om de kliffen te gaan beklimmen. Poeh, das nog een hele klim.

Maar het uitzicht is prachtig en we zijn blij dat we gegaan zijn. Hoewel de bewolking flink dik is, kunnen we toch een paar mooie plaatjes schieten.

Als we terugkomen bij de camper, heeft Abwin nog een goed en leuk idee. Er is hier in Normandië ook een kopie van het Christusbeeld van Rio. Het schijnt heel mooi te zijn en Abwin heeft het adres. Het is maar een half uurtje rijden. Vol goede moed rijden we de TomTom achterna. Als we er bijna zijn, zijn de weggetje nog maar net aan geasfalteerd en is het steeds smaller geworden. Abe zegt nog: zo’n groot beeld zouden we nu toch wel zo’n beetje moeten kunnen zien? En dan zijn we er….

Pam, pam, Pam…. Het beeld is geen 25 meter hoog, maar 2,50 meter! We kunnen er toch nog hartelijk om lachen. Gauw rijden we door naar Honfleur en passeren daar nog de prachtige en imposante Pont de Normandië.

Nu staan we op de camperplaats bij de jachthaven in Honfleur. Nadat we nog een kopje koffie hebben gedronken buiten is de regen volop losgebarsten. Die arme Mart is nu met de hond onderweg. Het regent pijpenstelen. Vanavond gaan we lekker rustig aan doen. Tot morgen--